Sain baina uu! (Hallo in het Mongools)

Hier dan een eerste bericht van ons sinds we vorige week zondag zijn vertrokken vanuit Dusseldorf. Onze ouders, Roy, Sanne en Anne hebben ons weggebracht en als grote verassing kwamen onverwachts ook nog Rem en Jo op het vliegveld aangerend!! :D we hebben nog even gezellig met z'n allen wat gedronken. Het afscheid nemen voor bijna negen maanden was niet echt leuk.. Maar eenmaal door de douane was het al goed. Rustig even wat gedronken, en tot onze schrik was het al 18:38 uur, over twee minuten zou de gate sluiten, haha hoezo relax stand, we hadden geen horloge meer om.. dat was dus nog even rennen, maar we waren op tijd.

Na een prima vlucht (Pim trok alleen 't videoscherm uit de stoel voor hem haha) en een tussenstop in Londen zijn we iets voor half 6 in de ochtend geland in Moskou. We waren voorbereid op kou, maar het viel erg mee; Londen was kouder. Het was er die ochtend nog zo'n 7,5 graden en er lag geen sneeuw. Uitzonderlijk zei Dmitry, de gids die ons ophaalde, het was volgens hem al tientallen jaren niet meer voorgekomen dat er geen sneeuw lag in november. Hadden we mooi geluk :) Dmitry bracht ons vanaf het vliegveld naar onze homestay, wat we vooraf al mooi geregeld hadden. Het was een aardige vent. Pim heeft een uur lang met hem over voetbal gepraat..

In Moskou verbleven we bij een aardige man in huis; Vladimir. In een van de mega betonnen sovjet appartementen complexen, redelijk in het centrum van Moskou. Hij had zijn woonkamer opgeofferd voor ons! We lagen er op een slaapbank en hadden de beschikking over een hometrainer :) haha, niet gebruikt. Vladimir was een erg vriendelijke man. Hij sprak alleen geen woord Engels, maar met handen en voeten ging het aardig.. Alleen de uitleg over de metro en waar we eruit moesten om bij het Rode Plein te komen had hij zich beter kunnen besparen haha, wat een taal dat Russisch! (Toen wisten we nog niet dat Mongools nog erger is.. En Chinees waarschijnlijk ook..) We hebben met de map in de hand van alles staan ontcijferen, gevraagd aan (jonge) mensen waar we eruit moesten om bij 't Rode Plein te komen en op de gok de bomvolle metro instappen om na een paar haltes weer uit te stappen.. En weer opnieuw te vragen en in en uit te stappen, en toen.. Waren we er! terwijl er in de reisgids stond dat het voor ons bijna onmogelijk was om de metro te ontcijferen, ha toch maar mooi gedaan! En mooi goedkoop! De terugweg ging makkelijk :) eigenlijk prima te doen, als je maar even vraagt. Genoeg vriendelijke mensen die je willen helpen. Het beeld dat wij van Russen hadden; nors, streng, klopte echt niet. De mensen waren supervriendelijk, wel wat in zichzelf, maar als je met ze praatte dan waren ze zeer behulpzaam en kon je zo een gesprek aan gaan.

Het Rode Plein en alles er om heen was erg mooi. Vooral de kathedraal met de gekleurde bollen; St Basils cathedral :) Kremlin en het kathedralenplein, Lenins Mausoleum, Goem warenhuis (in kerstsfeer), Bolsjoj theater.. Etc.. Echt een mooie stad!

Na twee dagen Moskou was het tijd om de Trans Mongolië Express in te stappen. Stipt op tijd vertrokken we dinsdagavond. We hadden een coupe voor vier, maar we zaten er slechts met z'n drieën in. Onze metgezel was James; a super nice English man, super droge simpele kerel, met humor! De vijf dagen en nachten in de trein gingen vlot, viel erg mee. Je wordt er wel ontzettend lam van, alleen maar hangen, liggen, lezen, eten, slapen.. Je weet op een gegeven moment niet meer of iets gisteren of eergisteren was! En je tijdsbesef raak je helemaal kwijt.. Zoveel tijdzones.. De trein houdt steeds de Moskou tijd aan, terwijl we eigenlijk alweer uren verder waren. Om twee uur 's middags wordt het donker en om half 8 duik je je nest in om vervolgens om 4 uur 's nachts wakker te worden en te zien dat het licht is. Het is dan heerlijk om nog een beetje te dommelen en uit het raam te kijken om te genieten van het mooie uitzicht. Dat werd trouwens steeds mooier; eerst nog veel steden, later meer landschap, vlaktes met sneeuw en bergen. Tussendoor stopt de trein twee a drie keer per dag zo'n twintig minuten, dan is het wel lekker om er even uit te gaan. Frisse neus halen :) Beetje eten kopen op het perron bij Russische dametjes, veel goedkoper dan bij de grote dikke Rus in de restaurantwagon. Het begon al wel steeds kouder te worden op de perrons.. De trein was gelukkig wel goed warm, die werd verwarmd door kolen, heerlijk warm maar 't stonk wel af en toe. De wc was op z'n zachts gezegd niet erg fris..! En koud, dus aan het begin zo lang mogelijk uitstellen om er heen te gaan, maar dat hou je geen vijf dagen vol haha. Het was daarnaast ook de enige plek waar we onze tanden konden poetsen en ons konden wassen.

Zondagochtend kwamen we om half 7 in de ochtend aan in Mongolië. Tas ingepakt, drie lagen kleding aan, muts op en handschoenen aan en hoppa er uit! Klats, -23 graden... Brrr ijskoud..! Maar we werden ook hier direct opgehaald (erg lekker nog die luxe..!) en in een warm busje gestopt. Otna heette de vrouw die ons ophaalde, ook weer super aardig. We vroegen of we zo vroeg op zondag ochtend ergens onze Russische Roebels konden inwisselen voor Mongoolse Tugriks en dat kon bij de eerste de beste bank! Alles was er donker, maar even op het raam kloppen en daar kwam de bankmedewerkster aan! Luikje ging open, ze wreef even in de ogen en was klaar om ons te helpen. 24 uurs service, ook in het weekend, kan de Rabobank nog wat van leren ;) haha!

Na een uurtje rijden kwamen we aan in Terelj NP. Supermooi... Geweldig uitzicht, echt bijzonder. We hebben steeds met een big smile achterin de auto gezeten, dit hadden we echt niet willen missen! Blij dat we de treinreis hiervoor onderbroken hebben. Otna boodt ons de eerste nacht een hotelkamer aan, zodat we ons na vijf dagen konden douchen (vast haar eigen belang haha). Dat wilden we GRAAG.. Luxe was ook dat we alles voor ons twee hadden. Er waren geen andere toeristen meer, omdat het simpelweg te koud begon te worden. We hadden onze kamer en de gertent (zie verderop) dus mooi voor ons twee in plaats van te delen met nog twee anderen. Dat hadden we geboekt, voor tweepersoonskamers moesten we het dubbele betalen ;) nu dus lekker niet! Die dag hebben we verder rustig wat rondgelopen (best koud nog overdag, -10) en lekker gegeten. Tot Pims grote vreugde veel vlees.. Hij wou niet onbeleefd zijn, dus at het meeste op. Lang geleden dat ik hem zoveel vlees heb zien eten haha..!

De volgende dag zijn we al vroeg in de ochtend gaan lopen naar Turtle Rock, een grote natuurlijke rots in de vorm van een schildpad. Pittig, maar daardoor kregen we het ook lekker warm. Na 2,5 uur waren we bij de rots en zijn we nog naar een boeddhisten tempel geweest, hoog in de bergen, erg mooi. 'S avonds gingen we de gertent in :) super leuk en mooi ding. Mongoolse nomaden wonen er nog steeds in. Het zijn traditionele Mongoolse ronde tenten, gemaakt van wol en hout en opgeschilderd in veel mooie kleuren. Om warm te blijven moet je steeds kachel stoken, ook 's nachts.. Om 1 uur waren we (lees Pim) dan ook weer druk bezig, maar warm was het pff, 22 graden.. Terwijl het buiten dus ijskoud was. We hadden even een flesje cola buiten gezet, toen we die na een half uur pakten was het knetters bevroren. Vriest dus lekker, kan geen diepvries tegenop.

Vanmorgen zijn we de gertent uitgegaan, hebben onze tassen gepakt en door Otna naar Ulaanbaatar gebracht. Dat is de hoofdstad van Mongolië, dat gaan we nu zo even verkennen. Onderweg hier naar toe stond er een man langs de weg met een adelaar en twee grote Mongoolse vogels, waarvan we de naam kwijt zijn.. Die laatste waren twintig kilo en hebben een spanwijdte van drie meter, we mochten 'm op onze arm houden :D supergaaf!

We blijven nog twee nachten hier in Ulaanbaatar en dan zullen we de trein weer instappen naar Beijing. Eenmaal in China laten we wel weer wat van ons horen!

Groetjes!

Pim en Lotte